This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Services
Translation, Interpreting, Editing/proofreading, Voiceover (dubbing), Training
Expertise
Specializes in:
Anthropology
Idioms / Maxims / Sayings
Slang
Social Science, Sociology, Ethics, etc.
Also works in:
Printing & Publishing
More
Less
Portfolio
Sample translations submitted: 2
French to Dutch: DE INUIT IN STRAATSBURG Detailed field: Tourism & Travel
Source text - French LES INUITS A STRASBOURG - Le Soir en Ligne, 25.05.2004, 15:32.
Les Inuits du Groenland, forcés de quitter leurs terres en 1953 pour permettre l'agrandissement de la base américaine de Thulé ont déposé plainte mardi devant la Cour européenne des droits de l'Homme à Strasbourg.
Quelque 250 Inuits avaient été déplacés contre leur volonté de leurs riches terres de chasse et de pêche de Dundas (Uummannaq pour les autochtones), vers Qaanaaq, à environ 140 km au nord, après la décision des Etats-Unis d'élargir le périmètre de sécurité de la base-radar de Thulé, poste avancé d'alerte dans l'hémisphère nord.
Les plaignants, réunis en association, Hingitaq 53 (Les déportés de 1953), avaient porté plainte dans les années 1990 contre l'Etat danois, responsable, à leurs yeux, de ce déplacement forcé, obtenant en 1999 des compensations jugées nettement insuffisantes. Ils avaient fait appel de ce jugement auprès de la Cour suprême avant d'être déboutés le 28 novembre dernier. Ils réclament la restitution de leurs terrains de chasse et de pêche et des compensations pour les préjudices subis. Il s'agit de la survie d'une communauté chassée de ses terres, et qui est proche de l'extinction, car 80 pc de ses membres sont au chômage et vivent aujourd'hui de l'assistance publique, a déclaré l'avocat des quelque 860 plaignants.
Il plaide pour "le retour légitime" de ses clients, sur leurs terres, "les seules au nord du Groenland où l'on peut vivre des ressources qui s'y trouvent". Il y a un seul endroit vivable pour les êtres humains à l'extrême nord, comme le disait l'explorateur Knud Rasmussen, c'est Uummannaq ou Thulé", a-t-il assuré. Selon lui, on peut déplacer la base de Thulé et la mettre partout, vu l'immensité du territoire au nord, mais on ne peut déplacer les animaux qui vivent dans une certaine zone, et qui constituent la base de l'existence de la population locale.
La base est exceptionnellement mal placée, et elle est située là où elle se trouve car le gouvernement de l'époque voulait cacher à l'opinion et au parlement ce projet, parlant d'un simple agrandissement d'une station météorologique danoise avec un personnel de 7 personnes et non d'une station de plusieurs milliers d'hommes, a-t-il souligné.
Cette plainte survient quelques jours après l'annonce d'un accord entre les Etats-Unis, le Danemark et le Groenland (territoire semi-autonome danois) sur la modernisation de la base, élément essentiel du bouclier antimissile américain.
Les Inuits de Thulé ne trouvent plus d'appui au sein de leur propre gouvernement après la volte-face du Premier ministre Hans Enoksen, qui a accepté la semaine dernière cet accord en échange d'une reconnaissance du statut du Groenland et d'avantages économiques pour l'île.
Le dirigeant groenlandais du parti Siumut (social-démocrate) avait soutenu pourtant en novembre dernier une éventuelle plainte devant la Cour des droits de l'homme: le Groenland entier sera derrière les chasseurs de Thulé, avait-il assuré.
Ce revirement montre que le pouvoir à Nuuk pense plus aux avantages économiques tirés de cet accord avec les Américains que du sort de quelques centaines d'Inuits, à 1.300 km au nord, selon l'avocat des plaignants.
AFP
Translation - Dutch DE INUIT IN STRAATSBURG - Le Soir online, 25.05.2004, 15:32.
De Inuit van Groenland, in 1953 gedwongen hun land te verlaten om de uitbreiding van de Amerikaanse basis van Thule mogelijk te maken, hebben een klacht ingediend bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg.
Ongeveer 250 Inuit werden tegen hun wil verplaatst van hun rijke jacht- en visgronden in Dundas (Uummannaq voor de autochtonen) naar Qaanaaq, ongeveer 140 kilometer noordelijker, na het besluit van de Verenigde Staten om de veiligheidszone te vergroten van de radarbasis van Thule, een vooruitgeschoven alarmpost op het noordelijk halfrond.
De klagers, verenigd in een associatie, Hingitaq 53 (De gedeporteerden van 1953), hadden een klacht ingediend in de jaren 1990 tegen de Deense Staat, verantwoordelijk, in hun ogen, voor deze gedwongen verplaatsing, die in 1999 compensaties inhielden die als onvoldoende beoordeeld werden. Ze hadden al bezwaar aangetekend tegen dit oordeel voor het hooggerechtsof, voordat ze hier waren uitgekomen op 28 november jongstleden. Ze eisen de teruggave van hun jacht- en visgronden en compensaties voor ondergane vooroordelen. Het gaat over de overleving van een van haar land gejaagde gemeenschap, die de uitsterving nabij is, want 80 procent van haar leden zijn werkloos en leven vandaag van een uitkering, dit verklaarde de advocaat van enkele van de zowat 860 klagers.
Hij pleit voor "de wettelijke terugkeer" van zijn cliënten naar hun gronden, "de enige in het noorden van Groenland waar men kan leven van de hulpbronnen die zich daar bevinden". Er is een leefbare omgeving voor menselijke wezens in het extreme noorden, zoals de ontdekkingsreiziger Knud Rasmussen het zei, "het is Uummannaq of Thule", heeft hij verzekerd. Volgens hem moet men de basis van Thule verplaatsen en die ergens anders plaatsen, gezien het enorme uitgestrektheid van het noordelijk gebied, maar men moet niet de dieren die in een bepaalde zone leven verplaatsen, die vormen de bestaansbasis van de plaatselijke bevolking.
De basis is uitzonderlijk slecht geplaatst, en ze is daar gesitueerd daar waar ze zich bevindt omdat de regering uit die tijd het project wilde verbergen voor de opebare mening en voor het parlement, sprekend van een eenvoudige uitbreiding van een Deens meteorologisch meetstation met zeven man personeel en niet van een station met meerdere duizenden mensen, heeft hij onderstreept.
Deze klacht verschijnt enkele dagen na de aankondiging van een akkoord tussen de Verenigde Staten, Denemarken en Groenland [Deens semi-onafhankelijk territorium] over de modernisering van de basis, essentieel element van de Amerikaanse verdedigingsgordel tegen raketten.
De Inuit vinden geen steun aan de borst van hun eigen regering na de plotselinge ommekeer van eerste-minister Hans Enoksen, die vorige week dit akkoord heeft aanvaard in ruil voor een erkenning van het statuut van Groenland en economische voordelen voor het eiland.
De leider van de Groelandse partij Siumut (sociaal-democraat) heeft de laatste november overigens een eventuele klacht voor het Hof van de Rechten van de Mens volgehouden: Groenland als één man achter de jagers van Thule staan, heeft hij verzekerd.
Deze ommekeer toont aan dat de macht in Nuuk meer in economische voordelen behaald uit dit akkoord met de Amerikanen denkt dan aan het vertrek van enkele honderden Inuit, op 1.300 kilometer noordwaarts, volgens de advocaat van de klagers.
AFP (Agence France Presse)
French to Dutch: La diversité culturelle, Claude Lévi-Strauss Detailed field: Anthropology
Source text - French http://agora.qc.ca/mot.nsf/Dossiers/Claude_Levi-Strauss
"La diversité culturelle.
Non seulement la culture tend à s’uniformiser, mais son mode de transmission change, passant du vertical – de génération en génération – à l’horizontal. Claude Levi-Strauss explique. Émission "Documents", Radio-Canada, 14 janvier 1975 (format Real Audio, 3 min. 13 sec.)"
[My type out]
[intervieweuse:]
Notre civilisation dévore toutes les autres. En espace de vingt ans des dizaines de sociétés autres ont disparues. En fait seule subsiste la société technicienne de l'homme blanc. Sur une génération le statut même de l'ethnologie a été changé. L'ethnologue n'etudie plus les sociétés, elles sont mortes. Il étudie les visages aberrants qui subsistent encore et qui témoignent pour l'humble survivant d'un art de vivre différent. Pourtant qu'il apparaît certain que la diversité culturelle faisait la richesse de l'humanité. Existent-il des remèdes à l'uniformisation qui menace?
[Claude Lévi-Strauss:]
On peut faire un acte de foi. Et se dire que l'humanité a besoin d'une certaine dose de diversité qu'il existe, que j'ai appelé quelque part un optimum de diversité. Et que comme c'est absolument indispensable, une humanité, elle se débrouillera, pour recréer cette diversité, euh ailleurs, que là où elle est en train de l'abolir. À partir de là ce n'est plus à l'ethnologue de parler parce que il n'est pas prophète. Mais il est bien certain que nous observons dans nos grandes sociétés contemporaines toutes sortes de clivages qui s'esquissent ou qui se produisent la création de ce qu'on a appelé des sous-cultures. Et que ce qu'on appelle aussi les mass medias, la communication de masse facilite en même temps qu'elle produit une homogénéisation croissante, parce que qu'elle produise une homogénéisation croissante. Ça, ça crève les yeux, c'est évident. Ce qu'on ne voit pas, c'est aussi ces communications de masse permettent à certains secteurs de la société, permettent aux plus jeunes générations de se décrocher de la culture qui était celle de leurs milieux et de se fabriquer une culture propre à partir d'éléments prélevés à droite et à gauche et que ces communications de masse mettent à leur disposition. Un des grands phénomènes, mais je ne suis pas le premier à le dire, de notre société, c'est que jusqu'il y a pas tellement d'années la culture se transmettait de façon si vous osez le dire verticale, d'une génération aux générations suivantes. Tandis que maintenant elle se transmet beaucoup plus vite de façon horizontale au sein d'un même niveau de génération. Alors, qu'est-ce que ça va produire en fin du compte? Est-ce que ce sera la tendance à l'uniformité qui gagnera, est-ce que c'est au contraire les possibilités offertes à des recréations originales de sous-culture? Je n'en sais franchement rien. Tout ce que je peux dire c'est qu'un ethnologue souhaite que cette diversité d'une façon ou l'autre se maintienne parce qu'elle apparaît indispensable à tout ce qui est activité créatrice. FIN
De culturele verscheidenheid.
Niet alleen neigt de cultuur naar het zich eenvormig maken, evenwel verandert haar wijze van overdracht, overgaande van het verticale - van generatie naar generatie - in het horizontale. Claude Lévi-Strauss legt uit. Uitzending "Documenten", Radio-Canada, 14 januari 1975 (format Real Audio, 3 min. 13 sec.)
[interviewster:]
Onze beschaving slokt alle andere op. In een tijdsbestek van twintig jaar zijn tientallen andere samenlevingen verdwenen. In feite bestaat alleen de technische samenleving van de blanke man. In een generatie is de status van de etnologie zelf veranderd. De etnoloog bestudeert geen samenlevingen meer, zij zijn dood. Hij bestudeert de afwijkende verschijnselen die nog bestaan en die getuigen van de onderworpen overlevende van een andere levenskunst. Toch lijkt het zeker dat de culturele verscheidenheid onderdeel was van de rijkdom van de mensheid. Bestaan er oplossingen tegen de bedreigende uniformisering?
[Claude Lévi-Strauss:]
Men zou een geloofsbekentenis kunnen afleggen. En tegen zichzelf zeggen dat de mensheid behoefte heeft aan een zekere dosis van verscheidenheid die bestaat, die ik ergens een optimum aan verscheidenheid heb genoemd. En daar het absoluut noodzakelijk is, een mensheid, die zich er doorheen zal slaan, om die verscheidenheid opnieuw te maken, euh elders, die ze daar bezig is ongedaan te maken. Uitgaande van dit is het niet meer aan de etnoloog iets te zeggen omdat hij geen profeet is. Maar het is zeer wel zeker dat we in onze grote hedendaagse samenlevingen allerlei soorten verschillen waarnemen, die de instelling vormen of maken van dat wat men subculturen noemt. En dat wat men ook de massamedia noemt, de massacommunicatie tegelijkertijd mogelijk maakt, dat zij tot eenvormigheid leidt, dat zij in toenemende mate eenvormigheid voortbrengt. Dat, dat steekt de ogen uit, dat is duidelijk. Wat men niet ziet, is dat deze vormen van massacommunicatie ook gelegenheid bieden aan zekere sectoren van de samenleving, gelegenheid bieden aan de jongste generaties om zich los te maken van de cultuur van hun milieus en een eigen cultuur voor zichzelf te maken van links en rechts afgenomen elementen, die deze vormen van massacommunicatie hen ter beschikking hebben gesteld. Een van de grote verschijnselen, maar ik ben niet de eerste die dat zegt, van onze samenleving, is dat niet eens zoveel jaren geleden de cultuur zich voortzette op een manier die u verticaal zou durven noemen, van een generatie op de volgende generaties. Terwijl ze zich nu sneller voortzet op horizontale wijze op het niveau van de generatie. Dus, waar zal dat toe leiden? Zal het de tendens tot uniformiteit zijn die zal winnen, zijn het in tegendeel de geboden mogelijkheden aan nieuwe ontwikkelingen van subcultuur? Ik weet er werkelijk niets van. Al wat ik wil zeggen is dat een etnoloog wenst dat die verscheidenheid zich op de ene of de andere manier handhaaft omdat zij onmisbaar lijkt voor alles wat onder creativiteit valt. EINDE
Expertise